معل — معل: معَل الحمارَ وغيرَه يَمْعَله مَعْلاً: استَلَّ خُصْيَيْه. والمَعْل: الاختلاس بعَجلة في الحرب. ومَعَلَ الشيءَ يَمْعَلُه: اختطفَه. ومَعَلَهُ مَعْلاً: اختلسه؛ وقوله: إِني، إِذا ما الأَمرُ كان مَعْلا، وأَوْخَفَتْ أَيْدِي الرِّجالِ الغِسْلا، لم… … Lisan Al Arab. Arabic explanatory dictionary
معل — الوسيط (مَعَلَ) الرجلُ َ مَعْلاً: أَسرع في سيره. و فلاناً عن حاجته: أَعجله وأَزعجه. و أَمْرَه: عجَّله قبل أَصَحابه ولم يتَّئد، أَو قطَعه وأَفسَدَه بإِعجاله. و الشيءَ: اختطفه أَو اختلسه. و الخشبةَ: شقَّها. و الحمارَ وغيرَه: استلَّ (أَمْعَلَهُ) عن… … Arabic modern dictionary
муаллақ — [معلّق] а. овезон, овехташуда; муаллақ задан чаппаю роста шудан, сарпоину поболо шудан; муаллақ истодан дар ҳаво овезон истодан; муаллақ мондан овезон мондан ◊ аҷали муаллақ марги ногаҳонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллақа — [معلّقه] а 1. ниг. муаллақ 2. меъ. қисми озоди дар ҳаво будаи бино, ки як тарафаш дар мағзи девор мустаҳкам карда шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллақзан — [معلّق زن] он ки муаллақ мезанад, муаллақзананда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллақзанӣ — [معلِق زني] исми амал аз муаллақ задан; ҷаҳида ба чобукӣ чаппаю роста шудани варзишгарон ва бозингарони сирк; дар вақти парвоз бозикунон чапаю роста шудани парандагон (мас., кабӯтарон) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллақзанон — [معلّق زنان] феъли ҳол аз муаллақ задан; дар ҳолати муаллақзанӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллал — [معلّل] а. кит. он чи сабаб дорад, сабабнок, иллатнок; сухани муаллал ба ғараз гапи ғаразнок … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллимӣ — [معلّمي] шуғл ва касби муаллим; омӯзгорӣ, таълимдиҳӣ; муаллимӣ кардан муаллим будан, омӯзгорӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаллимтайёркунӣ — [معلّم تيارکني] кҳн. таълим ва тарбияи муаллимон: Институти такмили ихтисоси муаллимон, курси яксолаи такмили ихтисоси муаллимон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
زنم — I الوسيط (زَنَم) الشاةَ أَو البعيرَ ُ زَنْمًا: قطع من أُذنه هَنَةً فتركها معلَّقَة. (زَنِمَ) زَنَمًا: صارت له زنمة. فهو زَنِمٌ، وَأزْنَمُ. (زَنَّمَهُ): زَنَمَهَ. يقال: بعيرٌ مُزَنَّمٌ. (الزَّنَمَة): ما يقطع من أُذن البعير أو الشاة فيترك معلَّقًا … Arabic modern dictionary